Μέθοδος McKenzie

Η μέθοδος McKenzie χρησιμοποιείται για τη διάγνωση και θεραπεία μηχανικών προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης και των περιφερικών αρθρώσεων, όπως οσφυαλγία, αυχεναλγία και πονοκέφαλος.

Μέσω της μηχανικής αξιολόγησης, λαμβάνουμε το ιστορικό του ασθενή και καταγράφουμε την κλινική του εικόνα. Από τα δεδομένα αυτά, μπορούμε να διευκρινίσουμε αν πρόκειται για ένα μηχανικό μυοσκελετικό πρόβλημα, το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη μέθοδο McKenzie. Παράλληλα, αξιολογώντας τα συμπτώματα του πόνου και τους περιορισμούς της λειτουργικότητας σε συγκεκριμένες θέσεις και κινήσεις, κατηγοριοποιείται η κατάσταση του ασθενή  ως προς το υπεύθυνο μηχανικό σύνδρομο, το οποίο θα οδηγήσει μετέπειτα στην επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.

Στόχος της μεθόδου είναι η κατάργηση του πόνου, η αποκατάσταση της λειτουργικότητας και η πρόληψη των υποτροπών.

Για την επίτευξη αυτού του στόχου, καθορίζεται μία σειρά εξατομικευμένων ασκήσεων, η οποία στηρίζεται στα δεδομένα της μηχανικής αξιολόγησης. Ο ασθενής εκπαιδεύεται ως προς την εφαρμογή των ασκήσεων, παρέχοντάς του την ικανότητα της αυτονομίας και αυτοθεραπείας.

Οι περισσότεροι ασθενείς που ανταποκρίνονται θετικά στη μέθοδο, είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν  από μόνοι τους τα συμπτώματά τους με επιτυχία, και να μειώσουν τις επισκέψεις τους στο φυσικοθεραπευτήριο.

Συνεχίζοντας το πρωτόκολλο θεραπείας που έχει δοθεί, στο σπίτι, τα μελλοντικά προβλήματα θα είναι, σαφώς, λιγότερο επίμονα. Εφόσον οι ασθενείς έχουν εκπαιδευτεί να αντιμετωπίζουν το πρόβλημά τους, μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα επανεμφάνισης των συμπτωμάτων, και να ανταπεξέλθουν άμεσα αν τελικά εμφανιστούν.

“Η φιλοσοφία της μεθόδου McKenzie στηρίζεται στο να καταστήσει τον ασθενή ικανό να κατανοεί τα συμπτώματά του και να επεμβαίνει κατάλληλα, ώστε και στο μέλλον να προλαμβάνει τις υποτροπές.”