Οποιαδήποτε δομική σκελετική ανισορροπία αντιμετωπίζεται πριν τη θεραπεία συγκεκριμένων συμπτωμάτων. Συχνά, μετά τη γενική θεραπεία που αφορά τη σκελετική ανισορροπία, ο ασθενής παρατηρεί σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων του και η τοπική θεραπεία διευκολύνεται. Σε αυτή τη σειρά των 7 άρθρων θα εξετάσουμε πώς μας επηρεάζουν οι ανισορροπίες στους μύες και τον σκελετό.
Η Πρόπτωση Πυελικών Οργάνων αποτελεί μία σημαντική δομική ανισορροπία, όπου τα όργανα του κοιλιακού τοιχώματος και του πυελικού εδάφους δεν συγκρατούνται στην ανατομική τους θέση, προκαλώντας σειρά από συμπτώματα και δυσφορία, με τις κυριότερες αιτίες να περιλαμβάνουν την εγκυμοσύνη, παραπάνω κιλά, και χειρουργικές επεμβάσεις.
Πρόπτωση Πυελικών Οργάνων
Η Πρόπτωση Πυελικών Οργάνων περιγράφει μία κατάσταση, όπου όργανα κυρίως του κοιλιακού τοιχώματος και του πυελικού εδάφους δε συγκρατούνται στην ανατομική τους θέση και έχουν «πέσει» πιο χαμηλά. Το εσωτερικό αυτό τράβηγμα προς τα κάτω του συνδετικού ιστού από την πτώση του οργάνου μπορεί να δημιουργήσει μία σειρά από συμπτώματα από τον αυχένα και τους ώμους μέχρι τα πόδια. Συνήθως, αυτή η κατάσταση δημιουργείται σταδιακά μέσα στο χρόνο με τη βοήθεια της βαρύτητας.
Οι κυριότερες αιτίες αυτής της ανισορροπίας είναι:
- Κατά τη διάρκεια του 3ου τριμήνου της εγκυμοσύνης, το έμβρυο ασκεί πίεση στο πυελικό έδαφος και ωθεί τα όργανα κάτω από τη μήτρα. Το κέντρο της βαρύτητας μετατοπίζεται κοιλιακά, οπότε και δημιουργείται μία έλξη προς τα εμπρός στην οσφύ και στον απιοειδή μυ. Παρόλο που η εξέλιξη αυτή δεν είναι παθολογική από μόνη της, είναι όμως πιθανό να δημιουργήσει σημαντική δυσφορία και πόνο στη γυναίκα άρα και Πρόπτωση Πυελικών Οργάνων.
- Οι συχνές εγκυμοσύνες που φτάνουν στο 3ο τρίμηνο αποδυναμώνουν το κοιλιακό και πυελικό τοίχωμα. Το σχήμα του εσωτερικού κοιλιακού τοιχώματος εξαρτάται από τον τόνο των μυϊκών ομάδων της περιοχής. Γυναίκες με αποδυναμωμένους μύες στην κοιλιά, οι οποίες είχαν αρκετές εγκυμοσύνες, είναι πιθανό να εμφανίσουν Πρόπτωση Πυελικών Οργάνων.
- Τα παραπάνω κιλά, ειδικά στην περιοχή της κοιλιάς, δημιουργούν μία συνεχή έλξη προς τα κάτω, πιέζοντας τους βουβωνικούς συνδέσμους και την πύελο. Ταυτόχρονα αποδυναμώνονται οι μύες μπροστά και πίσω στον κορμό, το σώμα δεν παραμένει στη σωστή όρθια θέση και το κέντρο της βαρύτητας ωθείται προς τα εμπρός. Το παραπάνω βάρος που δέχεται η περιοχή των βουβωνικών συνδέσμων και του ηβικού οστού διαταράσσει τη νεύρωση και την αγγείωση των κάτω άκρων.
- Χειρουργικές επεμβάσεις στην κοιλιά και στην περιοχή των βουβωνικών συνδέσμων συμβάλουν στη πρόπτωση οργάνων. Αυτό συμβαίνει γιατί δημιουργούνται ουλές και συμφύσεις στους συνδέσμους, τους μύες και την περιτονία που συγκρατούν τα όργανα στη θέση τους. Τέτοιες χειρουργικές επεμβάσεις μπορεί να είναι η επέμβαση για βουβωνοκήλη, η καισαρική τομή, οι επεμβάσεις στο έντερο, κ.ά. Ακόμη μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης πτώσης οργάνων εμφανίζεται αν έχουν αφαιρεθεί όργανα (π.χ. υστερεκτομή).
- Η συνήθεια που μπορεί να έχει κάποιος να τρέχει αμέσως μετά από το γεύμα, μπορεί να αποδυναμώσει το συνδετικό ιστό που συγκρατεί το στομάχι.
Συμπτώματα της πτώσης οργάνων του πυελικού εδάφους
Τα πιο συχνά συμπτώματα στην Πρόπτωση Πυελικών Οργάνων είναι πόνος χαμηλά στη μέση και στην περιοχή του τετράγωνου οσφυϊκού μυός, δυσφορία στη βουβωνική περιοχή, κούραση στα πόδια, πόνος στο μηρό και στο γόνατο, ισχιαλγία, σφιγμένοι ώμοι και συχνοουρία. Τα συμπτώματα της ισχιαλγίας είναι πιθανό να οφείλονται στην πίεση που ασκεί ο απιοειδής μυς στο ισχιακό νεύρο, εξαιτίας της πρόσθιας στροφής της λεκάνης.
Μέσα από την ανάλυση της Πρόπτωσης Πυελικών Οργάνων, φαίνεται πώς η συστηματική προσέγγιση στις δομικές ανισορροπίες του σκελετού και των μυών μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων, με τις αιτίες να κυμαίνονται από φυσιολογικές αλλαγές μέχρι και παθολογικές συνθήκες, επισημαίνοντας την ανάγκη για προληπτική φροντίδα και εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση.
